zmieść

zmieść
глаг.
• смести
* * *
zmi|eść
\zmieśćotę, \zmieśćecie, \zmieśćeć, \zmieśćótł, \zmieśćotła, \zmieśćeciony сов. 1. смести;
2. разг. уписать, уплести; \zmieść z talerza опустошить тарелку
+

2. spałaszować

* * *
zmiotę, zmiecie, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmieciony сов.
1) смести́
2) разг. уписа́ть, уплести́

zmieść z talerza — опустоши́ть таре́лку

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "zmieść" в других словарях:

  • zmieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zmiatać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zmieść — dk XI, zmiotę, zmieciesz, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmietli, zmieciony zmiatać ndk I, zmieśćam, zmieśćasz, zmieśćają, zmieśćaj, zmieśćał, zmieśćany 1. «zgarnąć, usunąć coś skądś za pomocą miotły, szczotki» Zmieść okruchy, śmiecie. Zmieść śnieg ze… …   Słownik języka polskiego

  • pozmiatać — dk I, pozmiataćam, pozmiataćasz, pozmiataćają, pozmiataćaj, pozmiataćał, pozmiataćany 1. «zmieść (szczotką, miotłą) wiele czegoś, jedno po drugim, zmieść coś z wielu miejsc» Pozmiatać ścinki z podłogi. 2. pot. «zjeść wiele czegoś szybko, z… …   Słownik języka polskiego

  • zmiatać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zmiataćam, zmiataća, zmiataćają, zmiataćany {{/stl 8}}– zmieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zmiotę, zmiecie, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmietli, zmieciony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powierzchnia — 1. Utrzymać się na powierzchni «nie zmienić swojego statusu społecznego, nie zubożeć, nie stracić na znaczeniu; także: pozostać przy władzy, na stanowisku itp.»: (...) musieli zadowolić się zapłatą tak mizerną, że trudno pojąć, jakim cudem, przy… …   Słownik frazeologiczny

  • kruszynka — ż III, CMs. kruszynkance; lm D. kruszynkanek zdr. od kruszyna (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Zmieść kruszynki ciasta ze stołu. b) w zn. 2: Kruszynka płakała całą noc …   Słownik języka polskiego

  • okruch — m III, D. a ( u); lm M. y zwykle w lm «drobny odkruszony kawałeczek czegoś; odłamek, okruszyna» Okruchy ciasta. Okruchy złota, bursztynu. Nie zostało ani okrucha chleba. Zmieść ze stołu okruchy. przen. Okruchy łaski, prawdy …   Słownik języka polskiego

  • okruszek — m III, D. okruszekszka, N. okruszekszkiem; lm M. okruszekszki, D. okruszekszków zdr. od okruch Zjadł bułkę do ostatniego okruszka. Zmieść okruszki z obrusa …   Słownik języka polskiego

  • okruszynka — ż III, CMs. okruszynkance; lm D. okruszynkanek zdr. od okruszyna Zmieść okruszynki ze stołu. Nie zostało ani okruszynki ciasta …   Słownik języka polskiego

  • omieść — dk XI, omiotę, omieciesz, omieć, omiótł, omiotła, omietli, omieciony omiatać ndk I, omieśćam, omieśćasz, omieśćają, omieśćaj, omieśćał, omieśćany «usunąć, zebrać, zmieść kurz, śmieci itp., oczyścić coś ze śmieci, kurzu itp.; zamieść» Omieść kurz …   Słownik języka polskiego

  • podmieść — dk XI, podmieśćmiotę, podmieśćmieciesz, podmieśćmieć, podmieśćmiótł, podmieśćmiotła, podmieśćmietli, podmieśćmieciony, podmieśćmiótłszy podmiatać ndk I, podmieśćam, podmieśćasz, podmieśćają, podmieśćaj, podmieśćał, podmieśćany 1. «zmieść, zgarnąć …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»